A Serious Case of “FOMO”
English | Nederlands
Traditional vessel’s sailor Adriaan came to the Jungle Shipyard without having an idea of what’s expecting him. He left after a nice time with a fear of missing out onall the great things that are going to happen.
Iris + Adriaan!
I have been following this project for a couple of years. As someone who works as crew on traditional sailing ships I was immediately fascinated by project Ceiba. Start of this winter in the Netherlands, after I had returned home from traveling in Mexico and Canada, I did not have any plans for the near future. So I finally took the opportunity to go to Costa Rica as a volunteer for this project.
Why? At the moment we, the human race, are driving our planet into distruction. One of the big polluters is the shipping industry. Almost all our goods have been transported by sea at some point in their life-cycle. There are many positive changes in environmental-awareness, but the shipping industry is lagging behind, and a lot of people are unaware of its impact on the environment. That’s why I find it important to contribute my time and energy to this project. To show the world it is possible to ship goods emission free.
Adriaan + Jack milling a keel timber of Ceiba on the Alaskan Chainsaw Mill.
When I first saw the blueprints for Ceiba I thought this is right. If I would have the chance to build my dream ship it would look very similar. A three masted top-sail schooner, my favorite rig, with a modern carbon neutral electric engine (which is able to generate electricity when the ship is under sail) for entering and exiting ports and for when the wind is too light to sail. Transport by sailing vessel seems very sensible to me. The sailing ship has been perfected for hundred of years. With modern navigational and communications equipment and with modern wind prediction and weather-forcasts the sailing ship is able to transport cargo in a reliable, safe and efficient way.
I came here to the shipyard without a plan of how long to stay. I’m here five weeks now, and even though I should continue traveling to my friends and my sailboat in Mexico, I find it almost impossible to leave. It is clear that I have a bad case of “FOMO” (Fear Of Missing Out). Everytime there are more exciting jobs to look forward to. We are on the point of starting to build the big hanger wherein the ship will be built (necessary because of the rain in the wet season and the blazing sun in the dry season). We are also about to start building the blacksmith shop where all the metalworks for the ship will be made. There also are regular excursions to Monteverde were we are busy with the cutting of trees that are in danger of falling on houses and powerlines. Besides, there is a small schooner arriving soon, to load a cargo of coffee for Vancouver, Canada!
Melle, Lynx, Iris + Diego working in the Cloud Forest. Photo by Luke Smith.
Tightening up the chain! You can see our office-treehouse in the background.
Adriaan working on the Biodynamic Coffee Farm up in the Cloud Forest of San Luis, Monteverde, surrounded by coffee + banana plants.
I have experienced a lot of first times here. I helped ripping ironwood (tamarindo) for the keel with an alaskan mill chainsaw, helped with constructing a greywater filtration system, helped cutting trees, but also did the less pleasant jobs of digging holes and fighting termites.
But luckily after the hard work there is well deserved time off, in which we regularly have friends visiting. We prepare the most awesome meals on our little woodstove, grill fish under our treehouse, We dance, we laugh, we grab some fresh coconuts and hit the beach, make music, and more good things.
All this I experienced in the company of great inspiring people who have become my friends, from whom I learned a lot. Unfortunately it is almost time for me to continue traveling. But when I have time again, you will find me here at the shipyard, which has taken my heart, here in the beautiful Costa Rica.
Pura Vida,
Adriaan
This project is funded entirely by people like you investing in our company. Learn more about purchasing shares today & help #SeaShippingChange.
Thank you so much for all your hard work, Mel.
We miss you here at the astillero and hope to see you back here one day soon!
Last van “FOMO“
Traditional vessel’s sailor Adriaan came to the Jungle Shipyard without having an idea of what’s expecting him. He left after a nice time with a fear of missing out on all the great things that are going to happen.
Iris + Adriaan!
Ik volgde project Ceiba al meerdere jaren. Als iemand die als bemanning op traditionele zeilschepen werkt was ik gelijk gefacineerd. Begin deze winter in Nederland, nadat ik terug kwam van reizen in Mexico en Canada, had ik geen plannen voor de nabije toekomst en zag ik mijn kans schoon om eindelijk naar Costa Rica te gaan om mij in te zetten als vrijwilliger.
Waarom? Wij als mensenlijk ras helpen op dit moment onze paneet de vernieling in. Een van de grote vervuilers is de scheepvaart. Bijna al onze spullen zijn wel eens per zee vervoerd. Er zijn veel positieve veranderingen in milieu-bewustzijn, maar de scheepsvaart blijft achter en wordt door veel mensen over het hoofd gezien. Daarom vind ik het zo belangrijk om mij voor dit project in te zetten, om te laten zien dat het mogelijk is om zonder uitstoot, op een verstandige manier goederen per schip te vervoeren.
Adriaan + Jack milling a keel timber of Ceiba on the Alaskan Chainsaw Mill.
Toen ik voor het eerst de bouwplannen van Ceiba zag vond ik dat alles klopte. Als ik de kans had om mijn droomboot te bouwen zou ze er ongeveer zo uitzien. Een driemast-topzeilschoener, mijn favoriete tuigage, met een moderne Co2 neutrale electrische motor (die energie kan opwekken wanneer onder zeil) voor het in en uitvaren van havens en als ondersteuning te gebruiken is wanneer de wind te licht is om te zeilen. Transport onder zeil vind ik heel logisch, zeilschepen zijn honderden jaren geperfectioneerd en in combinatie met moderne hulpmiddelen op gebied van navigatie, weerbericht en communicatie kan dit gedaan worden op een betrouwbare, veilige en efficiente manier.
Ik kwam hier op de scheepswerf zonder idee hoe lang te blijven. Ik ben hier nu vijf weken, en ondanks dat ik eigenlijk door zou moeten reizen naar mijn vrienden en mijn zeilboot in Mexico vind ik het bijna onmogelijk hier weg te gaan. (Ik zeg al drie weken dat ik volgende week vertrek). Het is duidelijk dat ik last heb van “FOMO” (Fear Of Missing Out). Er staat telkens weer een interessante klus op de agenda. We staan op het punt om een grote loods te bouwen waar later het schip in wordt gebouwd. (Nodig vanwege het regenseizoen en de brandende zon in het droge seizoen). En om een smederij te bouwen waar al het ijzerwerk voor het schip gemaakt gaat worden. Ook zijn er regelmatig excurcies naar Monteverde waar we bezig zijn met bomen te kappen die dreigen om te vallen op huizen en elektriciteitskabels. Daarnaast komt er binnenkort een kleine schoener om koffie te laden als vracht voor Vancouver, Canada!
Tightening up the chain! You can see our office-treehouse in the background.
Melle, Lynx, Iris + Diego working in the Cloud Forest. Photo by Luke Smith.
Adriaan working on the Biodynamic Coffee Farm up in the Cloud Forest of San Luis, Monteverde, surrounded by coffee + banana plants.
Ik heb in mijn tijd hier een hoop nieuwe ervaringen opgedaan. Voor het eerst in mijn leven met een kettingzaag enorme stukken ijzerhout (tamarind) voor de kiel gezaagd, geholpen met het aanleggen van een grijswater-filtratie systeem, geholpen met bomen kappen, maar ook met liefde de minder aangename klusjes uitgevoerd zoals gaten graven en termieten bestrijden.
Maar na het werk zijn er gelukkig welverdiende vrije avonden en weekenenden. Wanneer regelmatig vrienden van het project komen kamperen, wanneer we gezamenlijk geweldige maaltijden boven houtvuur bereiden, grillen vis onder onze boomhut, er wordt gedanst en gelachen. We gaan naar het strand met een verse kokosnoot onder de arm om in de zee te zwemmen.
Al deze ervaringen heb ik beleefd met een geweldige groep mensen die mijn vrienden zijn geworden, waarvan ik veel heb geleerd en door ben geinspireerd. Helaas is het bijna tijd voor mij om door te reizen. Maar wanneer ik weer tijd heb, ben ik te vinden bij het project waar mijn hart ligt. In het prachtige Costa Rica.