Heavy Sweating, Lots of Cutting and Gallo Pinto Eating a Year Later

English | Nederlands


Iris has been part of our team back in 2018 and came back once again to join us at our jungle shipyard. She is sharing her experience of coming back and seeing all the changes and the progress that the team achieved during her absence.

Iris checks the angle for the rolling bevels of the frame’s futtock as the ships-saw smoothly cuts through.

Photo by Finn Richardson

It’s been already a year ago since I’ve been cutting Tamarindo, sweating my butt off, eating Gallo Pinto and picking juicy mango’s at the shipyard. I’ve been so excited and curious to the developments of the project the months before I arrived. Yes, even before I left the shipyard last year, I knew already I’d come back to join this exceptional project once more.

Yes, even before I left the shipyard last year, I knew already I’d come back to join this exceptional project once more.
— Iris Overdevest

While on the bumpy ride downhill from Monteverde to Punta Morales, each minute more and more memories of last year were crossing my mind. Meanwhile, I was asking myself what has all been changed since last year.

Finally arriving at overheated Punta Morales I was surprised by all the changes, beside all the blogs and videos I’ve been following. A year ago we did quite a lot of preparing work, like cutting trees, ripping logs, digging holes for different constructions, for example the poles of the lofting floor. I noticed there’s been a lot of work done in the mean time. Strolling around, my eyes were falling on the big piles of wood you can find everywhere on the property. Collections of Tamarindo del Monte, Spanish Cedar, Guapinol and fresh cut Cypress. Thereafter I was walking, with my already four days worn, ‘still clean socks’, over the giant lofting floor and surveying the waterlines of Ceiba. At the moment I turned around, my eye is catching the first four frames of the ship and I found out there is still a long, long way to go ‘til all the frames are put in place. 

Finally arriving at overheated Punta Morales I was surprised by all the changes, beside all the blogs and videos I’ve been following.
— Iris Overdevest

Iris on the wheel of the tilting ships-saw; communicating the constantly changing angle of the bevels with those who are directing the futtock through the blade.

Photo by Finn Richardson

A new week has arrived and the first days I’ve spent on getting rid of irregularities and ‘dutchmans’ (see blog Haikus and Keels) of the fifth frame. A huge time-consuming job, but not unimportant for sure. After this job was done, we could continue with looking for logs for the next frame.

Each frame exists out of two layers and each layer has a different form of parts. It’s important the frames which are laying on each other are overlapping each other at least one meter. It’s quite a puzzle before you get the correct measurements out of the Spanish Cedar. And the right measurement for each part of the frame you get out of the - only with socks walked - lofting floor. While picking out the lines, you try to use the wood as optimally as possible. So that there are not too many parts to cut off, trying to work around knots and rotten spots. When you get the chance. 

It’s quite a puzzle before you get the correct measurements out of the Spanish Cedar.
— Iris Overdevest

After the parts of the frame are chosen and lined out, we are cutting it out on the ships-saw, with the right smoothing of bevels of course. For this job good teamwork is needed, because you have to keep an eye on each other constantly. The first person is turning the wheel which is determined for setting the right bevel, a second one is standing close to the cut, to keep an eye on following the projected line. The other ones are moving on the big log with as constant speed as possible, where a lot of muscular effort is asked for. The part which I secretly like the most is the fact the ships-saw is driven by the engine of a motorcycle. That’s great, isn’t it?!

The part which I secretly like the most is the fact the ships-saw is driven by the engine of a motorcycle. That’s great, isn’t it?!
— Iris Overdevest

Meanwhile, a new week started again, the last frame is hoisted in place and the ‘dutchmans’ of the new frame have started. This week we will make a lot of progress with the sixth frame and next week this frame will be hoisted. Bit by bit we’re getting closer to the realization of ‘Ceiba’!

Screen+Shot+2019-04-10+at+11.56.16.png
Photos by Danielle Doggett

Photos by Danielle Doggett

Screen+Shot+2019-04-10+at+11.58.10.png
Screen+Shot+2019-04-10+at+11.55.52.png

P.S. Check out Iris’ other blog, Kettingzagen + Stranden (Beaches + Chainsaws), to get more insight into her stay here last year in early 2018!

 

Thank you to Iris for returning to help for a second time here at the sunny shipyard - we’ve really missed your positive, cheeky and joking nature and of course, your highly focused and skillful work!

If you are interested in helping us continue to reach our goals with the construction of Ceiba and see this beautiful tallship enter the Pacific on schedule, consider becoming an investor and get in touch with us TODAY - simply click the button below to find out more.

Our project is funded entirely by people like you becoming shareholders through investing. Support the change you wish to see in the world by getting involved with us here @SAILCARGO INC.

info@sailcargo.org

CONTACT US


Together, we can #SeaShippingChange

 

En Goed Zwetend, Zagend en Gallo Pinto Etend Jaar Later

Charlie & Artur direct the futtock through the blade as Iris works hard at the wheel to keep the angle turning consistently. Photo by Finn Richardson

Charlie & Artur direct the futtock through the blade as Iris works hard at the wheel to keep the angle turning consistently. Photo by Finn Richardson

Het is ondertussen alweer een jaar geleden dat ik voor het laatst Tamarindo heb gezaagd, me het apelazarus heb gezweet, Gallo Pinto heb gegeten en sappige mango’s heb geplukt op de scheepswerf. Wat was ik de maanden voorafgaand op mijn terugkomst hier nieuwsgierig geworden naar de ontwikkelingen. Ja, want ik wist al voordat ik hier vorig jaar vertrokken was, dat ik zeker weer terug zou komen om weer bij te dragen aan dit bijzondere project.

Ja, want ik wist al voordat ik hier vorig jaar vertrokken was, dat ik zeker weer terug zou komen om weer bij te dragen aan dit bijzondere project.
— Iris Overdevest

Al tijdens de hobbelige daling van Monteverde naar het Punta Morales, schoten me er met de minuut meer en meer herinneringen te binnen van het afgelopen jaar. Ondertussen zat ik mezelf af te vragen hoe het nu zou zijn, wat er nu allemaal veranderd zou zijn.

Eenmaal aangekomen in het oververhitte Punta Morales werd ik ondanks de vele blogs en videos die ik heb gevolgd, verrast door de veranderingen. Een jaar geleden was er vooral veel voorbereidend werk te doen. Bomen kappen, stammen zagen, gaten in de grond voor constructies -waaronder voor de loftingvloer- graven. In de tussentijd zijn de handen goed uit de mouwen gestoken. Al slenterend bekeek in de enorme hoeveelheden hout die over het hele terrein te vinden zijn. Vervolgens wandelde ik, met mijn al vier dagen gedragen, 'nog schone sokken’, over de  vloer waarop het gigantische lijnenplan is uitgetekend en ik nam de lijnen van het schip in mezelf op. Toen ik me omdraaide, keek ik tegen de eerste vier frames van het schip aan en besefte dat er nog een lange weg te gaan is totdat alle frames op hun plek staan.   

Photo by Danielle Doggett

Photo by Danielle Doggett

Eenmaal aangekomen in het oververhitte Punta Morales werd ik ondanks de vele blogs en videos die ik heb gevolgd, verrast door de veranderingen.
— Iris Overdevest

Er brak een nieuwe week aan en de eerste dagen hielp ik met de oneffenheden weg te werken en ’dutchmans’ ( zie blog Haikus and Keels ) van het vijfde frame. Een enorm tijdrovende klus, maar zeker niet onbelangrijk. Nadat deze klus was geklaard, konden we op zoek gaan naar de delen voor het volgende frame.

Elk frame bestaat uit twee lagen van elk 150 millimeter, met elke laag een verschillende houtverdeling. Het is van belang dat de op elkaar liggende delen minstens één meter met elkaar overlappen. Het is best wat gepuzzel voordat je de juiste afmetingen uit de juiste delen Spanish Cedar haalt.

Het is best wat gepuzzel voordat je de juiste afmetingen uit de juiste delen Spanish Cedar haalt.
— Iris Overdevest

En de juiste afmetingen voor elk stukje frame dat je wilt gaan uitzoeken, haal je uit het enkel met sokken bewandelde lijnenplan. Hierbij probeer je het hout zo optimaal mogelijk te gebruiken. Dus niet teveel vanaf zagen en om knoesten en eventueel rot heen werken, als het even kan. 

Nadat de delen voor het frame zijn uitgetekend en uitgekozen, zagen we ze uit op de grote lintzaag, met de het juiste verloop van hoeken uiteraard. Dit is een klusje waarbij samenwerking een grote rol speelt, omdat je constant elkaar in de gaten houdt. Één draait het wiel wat de hoeken bepaald rond, een tweede staat dicht bij het begin van de zaagsnede, om te kijken of we de lijn juist volgen. De anderen voeren het gigantische stuk hout op een zo constant mogelijk tempo en met veel spierkracht door. Wat ik stiekem nog het leukste hiervan vond, is dat de zaag wordt aangedreven door een oude, half uit elkaar gehaalde, motor. Dat is toch schitterend?!

Wat ik stiekem nog het leukste hiervan vond, is dat de zaag wordt aangedreven door een oude, half uit elkaar gehaalde, motor. Dat is toch schitterend?!
— Iris Overdevest
Photo by Danielle Doggett

Photo by Danielle Doggett

Ondertussen is er weer een nieuwe week aangebroken, het vijfde frame is op zijn plek gehesen en de ‘dutchmans’ aan het zesde frame zijn begonnen. We komen deze week een heel eind met dit frame en volgende week kan ook deze worden gehesen. Zo komen we met elkaar beetje bij beetje een stukje dichterbij de realisatie van Ceiba.

 
Photos by Danielle Doggett

Photos by Danielle Doggett

Screen+Shot+2019-04-10+at+11.57.55.png

P.S. Check out Iris’ other blog, Kettingzagen + Stranden (Beaches + Chainsaws), to get more insight into her stay here last year in early 2018!


Thank you to Iris for returning to help for a second time here at the sunny shipyard - we’ve really missed your positive, cheeky and joking nature and of course, your highly focused and skillful work!

If you are interested in helping us continue to reach our goals with the construction of Ceiba and see this beautiful tallship enter the Pacific on schedule, consider becoming an investor and get in touch with us TODAY - simply click the button below to find out more.

Our project is funded entirely by people like you becoming shareholders through investing. Support the change you wish to see in the world by getting involved with us here @SAILCARGO INC.

info@sailcargo.org

CONTACT US

Together, we can #SeaShippingChange


Iris Overdevest

Iris is a boat/ship builder from the Netherlands and already joined our team for the third time.

Previous
Previous

222 Days

Next
Next

A Revival of Traditional Wooden Ship Framing